دوآکاردئون بلژیکی ناراگونیا دوباره این کار را انجام دادند! آنها چه کرده اند؟ بله، پاسکال روبنس و تون ون میرلو که عمدتاً آکاردئون دیاتونیک می‌نوازند، مانند سی‌دی قبلی‌شان، دریایی از مهمانان را در آلبوم جدیدشان دعوت کرده‌اند.
این بار کمتر از 13 مهمان برای یک کنسرت در سالن کنسرت قدیمی فوق العاده Schouwburg Leuven در برابانت در 16 دسامبر 2023 روی صحنه حضور داشتند که اکنون به عنوان یک آلبوم برای جشن تولد 20 سالگی ناراگونیا منتشر می شود.
این آلبوم زنده شامل 13 قطعه است که شاید بتوان آنها را به بهترین نحو به عنوان موسیقی محلی سمفونیک توصیف کرد. جدا از چند شماره آهنگ که یعنی. پاسکال روبنس مراقبت می‌کند، همه آهنگ‌ها ابزاری هستند و از آهنگ‌های آرام مانند «Lilac/Dave the Watchman» تا برش‌های سریع مانند «Naya/Castor» – https://www.youtube.com/watch?v=PKiprmZJ43M هستند.
در اولین آهنگ ذکر شده، نواختن گیتار زیبا و مطمئن مارتن دکامبل را می شناسید. او به عنوان یک نوازنده و به عنوان بخشی از چندین گروه دیگر از جمله سه گروه Snaarmaarwaar شناخته می شود. https://www.bing.com/videos/riverview/relatedvideo?q=maarten+decombel+youtube&mid=B282BB6EB1F2C14561C6B282BB6EB1F2C14561C6&FORM=VIRE
دیگر مهمانان شناخته شده شامل طیف گسترده ای از نوازندگان و خوانندگان خوب صحنه فولکلور بلژیک، با پیچ و تاب از اندی کاتینگ، هنرپیشه آکاردئون انگلیسی است. در مورد نوازندگان فولک بلژیکی به طور کلی، آنها آشکارا در میکس کردن به عنوان مهمان یکدیگر یا در صورت فلکی مختلف در گروه هایی مانند Spilar، Snaarmaarwaar، Trio Dhoore و Siger برجسته هستند.
موارد مورد علاقه شخصی من در آلبوم، علاوه بر موارد ذکر شده، شماره 3، “Mira” و شماره 8، “Tourbillonne” هستند. از طرفی باید آهنگ “ما ستاره ها را نقشه می کشیم” شماره 12 را در لیست نفرت قرار دهم. صداها به شدت با یکدیگر برخورد می‌کنند و تاکید می‌کنند که ابزار تمرکز و قدرت ضبط است.
همکار من، مایکل سامر، در نقد اصلی خود از سی دی قبلی، جلسات مهمانخانه (2021)، نوشت که موسیقی در ناراگونیا، با مهمانان فراوانش، نوعی یوروفولک مدرن با صدای گسترده با عناصر احیاگر است، بالکان، موسیقی کلزمر و شنسون فرانسوی.
در آلبوم تولد فعلی، لحن احتمالاً دوباره کمی بلژیکی‌تر شده است، اما همچنان زیبا، سمفونیک و جذاب است. در «جلسات مهمانخانه»، موسیقی، در وسط تاج، از طریق تعاملات دیجیتال و در نتیجه سالم جمع آوری شد. این بار روی دیسک تولد، زندگی مضاعفی را حس می کنید که حضور فیزیکی روی صحنه به آلبوم می افزاید.
گاهی دلم برای سادگی ای که در رکوردهای خوب قدیمی ناراگونیا می بینید، تنگ می شود، جایی که فقط دو نفر، روبنس و ون میرلو را می شنیدید. اما زیبا و گیرا است و گواهی بر صحنه موسیقی محلی بلژیک که سرشار از زندگی، استعداد و همکاری است.
سازهای آلبوم جدید ناراگونیا گسترده و در هم تنیده هستند. در اینجا می توانید – علاوه بر آکاردئون های اصلی این دو، ساکس ویولن و سوپرانو – لیر، ماندولا، گیتار، سازهای کوبه ای، باس، پیانو و ترومپت: https://www.bing.com/videos/riverview/relatedvideo?&q= ناراگونیا&&mid =DF8BAA5E4BC93F8D0F80DF8BAA5E4BC93F8D0F80&&FORM =VRDGAR
مجموعه ای چشمگیر و نمایشی از همکاری بلژیک در زمینه موسیقی محلی.
