من خوشحال شدم که فهمیدم رادنی کراول به عنوان یکی از نام‌های اصلی در جشنواره Tønder امسال اجرا خواهد کرد. من حرفه طولانی او را دنبال کرده ام، او را چندین بار به صورت زنده با The Hot Band دیده ام و مشتاقانه منتظرم تا ببینم او به عنوان یک هنرمند انفرادی چه چیزی برای ما به ارمغان می آورد.
کراول (متولد 1950) اینجا در خانه چندان نام آشنا نیست. من حتی فکر نمی کنم زندگی نامه ای از او به زبان دانمارکی وجود داشته باشد، اما اکنون سعی می کنم با این پرتره کوچک در دو قسمت آن را جبران کنم.
هر جا که نام او به میان می آید، مطمئن باشید که او کیفیت را تضمین می کند، چه در نقش ترانه سرا، خواننده، نوازنده گیتار، تهیه کننده یا رهبر ارکستر. دقیقاً به دلیل همین ویژگی ها است که او به تدریج در ذهن بسیاری از افراد از صحنه موسیقی بین المللی شکل گرفت.
او از یک خانواده موسیقی می‌آید و خودش از 11 سالگی به عنوان نوازنده درام شروع کرد. او در چندین گروه موسیقی گاراژ در زادگاهش هیوستون تگزاس نواخت. در اینجا او با گای کلارک خواننده و ترانه سرا آشنا شد که او را تشویق کرد تا آهنگ های خود را بنویسد. آنها دوستی را آغاز کردند که تا زمان مرگ کلارک در سال 2016 ادامه داشت و کراول آلبوم Truly Handmade را تهیه کرد، آلبومی از نسخه های منتشر نشده قبلی از آهنگ های کلارک.
در سال 1972، رادنی کراول به نشویل نقل مکان کرد تا حرفه خود را به عنوان ترانه سرا دنبال کند. در سال 1974، او آهنگ “شراب مرغ آبی” را نوشت که امیلو هریس آن را ضبط کرد و برای سالها بخشی دائمی از کارنامه او شد. در سال 1975 او عضو دائمی گروه داغ او شد و احتمالاً قرار بود نقش گرام پارسونز متوفی را ایفا کند – یعنی. شریک دوئت و ترانه سرای سابق هریس.
او یکی شد – البته به تنهایی. او چندین آهنگ از او را نوشت و چندین سال با گروه تور برگزار کرد. حتی زمانی که او نوازندگان جدیدی برای گرم کردن پیدا کرد، همکاری موسیقی به طور کامل متوقف نشد. این دو آلبوم دوئت “Old Yellow Moon” را که برنده جایزه گرمی شده بود، با هم ساختند و در سال 2015 با آلبوم دوئت دیگری به نام “The Travelling Kind” ادامه دادند.
در سال 1978، برادران وارنر پتانسیل را در کراول دید و با او قرارداد انفرادی منعقد کردند که منجر به اولین آلبوم با نام Ain't Living Long Like This شد که موفقیت متوسطی داشت. مخاطبان کانتری در آن زمان فکر می‌کردند که این فیلم کمی راک است، و مخاطبان راک فکر می‌کردند که خیلی خوب است. این آلبوم اکنون به عنوان یک موسیقی کلاسیک و به‌روزرسانی خوش‌آمد موسیقی کانتری است.
با وجود عنوان آلبوم، کراول خوشبختانه زنده و سرحال است و ممکن است آخرین آلبوم انفرادی خود، The Chicago Sessions را در سال 2023 به عنوان نوعی آلبوم سالگرد با طرح‌بندی الهام گرفته از اولین آلبوم منتشر کند.
کراول بدون زحمت از بهترین عناصر موسیقی سنتی آمریکا در آهنگ های خود استفاده می کند: فولک، کانتری، راک، هانکی تانک، وسترن سوئینگ، بلوگراس، کاجون و غیره. و در اشعار خود، به ویژه تصنیف، او یک داستان سرای مطمئن است. فقط به آهنگ زیبای اشک آور «تا زمانی که بتوانم دوباره کنترل کنم» گوش کنید.
عکس بالا: کلیسای کلودیا
(قسمت دوم مربوط به دوره بین این دو خواهد بود).
