رادنی کراول در طول سال‌هایی که با امیلو هریس کار می‌کرد، زمان موازی برای تشکیل گروه خود به نام The Cherry Bombs با یاا وینس گیل و تونی براون داشت. کراول به یک نام جایگزین مورد تقاضا در صنعت موسیقی نشویل تبدیل شده است. او با آهنگ‌های جدید و ایده‌های نو آمد و بهترین نوازندگان نخبه جوان را در اختیار داشت.
آهنگ “Ashes by Now” در سال 1980 به رتبه 37 جدول بیلبورد رسید.
فعالیت انفرادی در سال 1981 متوقف شد، زمانی که تعدادی از آهنگ‌های او توسط نام‌های مطرح و مطرحی مانند Waylon Jennings، Willie Nelson، Oak Ridge Boys، Johnny Cash، Jerry Reed ضبط شد و او آلبوم‌هایی را با بابی بره، جانی تولید کرد. کش و با همسر جدیدش روزان کش (که ما در توندر تجربه کردیم).
اما زمانی که باب سگر، نوازنده راک، آهنگ تاریک و شاعرانه کراول به نام «شرم روی ماه» را در صدر جدول فروش خواند در سال 1983، جایگاه رادنی کراول اکنون از کالت به استعداد ملی ارتقا یافت.
او فعالیت انفرادی خود را در سال 1984 با آلبوم “زبان خیابان” از سر گرفت و پس از آن “الماس و خاک” و “کلیدهای بزرگراه” – همه فروشندگان خوب و موفقیت های جدید. در سال 1992 او نام خود را تغییر داد و با آلبوم‌های «زندگی آشفته است»، «بگذار تصویر خودش را نقاشی کند» و «جواهری جنوب» ادامه داد، آهنگ‌هایش به تنهایی یا با یک سری نام‌های جدید وارد جدول شدند. صحنه کانتری آمریکا: آلن جکسون، لی آن ووماک، تیم مک گرو. Keith Urban و دیگران این موسیقی بود که در آن زمان در اروپا و کمتر کسی در دانمارک توجه زیادی را به خود جلب نکرد.
در حالی که آهنگ های او کانتری-راک-پاپ جذاب بودند، سال 2001 نقطه عطفی برای کراول بود. او بدون قرارداد بود، اما “کودک هیوستون” را در یک لیبل کوچک منتشر کرد. این آلبوم بازگشتی زندگینامه ای به ریشه ها و دوستان دوران کودکی او گای کلارک، استیو ارل و تاونز ون زاند است و سبک موسیقی بیشتر آکوستیک است. این سبک است که مشخصه آهنگ ها و انتشارات او در زمان های اخیر نیز هست.
در سال 2004 شاهد انتشار The Notorious Cherry Bombs بودیم، جایی که او دوباره با گروه قدیمی خود متحد شد، و به نظر می‌رسد که رادنی کراول فعالیت‌های انفرادی و بسیاری از همکاری‌های موسیقایی مختلف همچنان ادامه دارد. می توانید در هر جایی از کاتالوگ پشتی شیرجه بزنید و آهنگ های خیره کننده خوب و موسیقی های متنوع را بیابید. به من اجازه دهید که خودم را به توصیه های مورد علاقه خود محدود کنم: اولین آهنگ انفرادی پر از کانتری راک تازه “Ain't Living Long Like This”، آلبوم کانتری دهه 80 “Diamonds And Dirt” و آخرین اما مهم ترین “Close Ties” از 2017
کراول علاوه بر همکاری با بهترین نوازندگان صحنه کشور، جوایز و افتخاراتی نیز دریافت کرده است. برخی از بزرگ‌ترین آنها احتمالاً دو جایزه گرمی در سال‌های 1990 و 2014 و ورود به تالار مشاهیر ترانه‌نویسان نشویل در سال 2003 هستند. کتاب‌هایی درباره او منتشر شده و او در چندین پروژه سینمایی شرکت داشته است. رادنی کراول احتمالاً در خانه نام شناخته شده ای نیست، اما او یک چهره برجسته در صنعت موسیقی آمریکا است که به زودی در جشنواره توندر به دیدار ما خواهد رفت و موسیقی که او نماینده قوی آن است نیز تبدیل شده است. در سال های گذشته در اینجا بسیار محبوب است.
