یکی از نکات برجسته موسیقی برای من در TF 24 کتی پرویت بود. حالا او برگشته است و این بار با گروهش و گیتار الکتریکش، که البته تصویر صدای کامل تری را ارائه داد و همچنین ثابت کرد که چقدر یک گیتاریست سولو خوبی شده است. حالا هر دو کنسرت بیشتر شبیه آلبوم جدید او “Mantras” بود و لیست مجموعه شامل بیشتر آهنگ های آلبوم بود. «همه دوستان من»، «دروغ های سفید»، «بازیگر نقش اول زن»، «مرتبط با خون»، «پیشخدمت» و «فازهای ماه» و همچنین چند فیلم مورد علاقه قدیمی تر.
این یک پاپ راک خوش صدا با آواز زیبا، ظریف و رسا او در جلو است. در تصنیف دوست‌داشتنی «عادی»، او این انرژی را داشت که – با لبخندی کوچک – روی ساعت مچی‌اش بررسی کند که آیا آن نت شفاف و بلند را به اندازه‌ای طولانی نگه داشته است که تمام ردیف‌های آخر را لرزاند.
اما اینجاست که طنز و ادب به پایان می رسد. پرویت قبل از هر چیز به طرز وحشیانه ای صادق است و مسائلی که او با آنها دست و پنجه نرم می کند به وضوح در اشعار او منعکس شده است و احتمالاً تفاوت چندانی با مسائلی که بسیاری از جوانان دیگر باید با آن دست و پنجه نرم کنند ندارند. این است به عنوان مثال به خوبی شناخته شده است که در ایالات متحده، مذهب موضوع بزرگی است که به پرویت نیز مربوط می شود.
من عاشق شهرم (نشویل) هستم. من کشورم را دوست دارم. اما وقتی از کتاب مقدس به عنوان سلاحی برای ضرب و شتم دیگران استفاده می کنید، خوب نیست!» او قبلاً علناً در مورد دوران کودکی آشفته و تمایلات جنسی خود صحبت کرده است. حالا او اعتراف می‌کند که تمام پذیرش‌هایی که در اوایل کارش دریافت کرده، جنبه منفی دارد. قبل از ضبط آلبوم جدید، او به پایین ترین سطح خود رسید و مجبور شد به دنبال درمان باشد. این روند منجر به آهنگ‌های جدید او شد و اینکه چگونه او یاد گرفت که با خودش و دیگران مهربان‌تر باشد، از جمله موارد دیگر. با نوشتن مانتراهای تشویقی روی آینه اش.
کیتی پرویت می داند که چگونه آن را به طور کلی شخصی کند. او نه تنها یک هنرمند بلکه یک خالق نگران است و احتمالاً نتایج و نبردهای بیشتری برای پیروزی دارد. بدیهی است که افراد زیادی به جز من وجود دارند که علاقه مند به دنبال کردن حرفه او هستند – یا فقط به آن صدا گوش می دهند!
