برنامه ریزی یک جشنواره چهار روزه باید یک پازل دشوار باشد. قرار دادن رادنی کراول در فضای باز اندکی پس از بزرگترین رویداد جشنواره، یعنی کنسرت سالگرد، شاید نامناسب، اما شاید ضروری بود. بنابراین، حضور در یکی از نام‌های اصلی سال بسیار کم بود.
رادنی کراول
آیا رادنی کراول با یک گروه بزرگ یا انفرادی بازی می کند؟ این اولین سوال من قبل از کنسرت بود و جوابش هم نبود. او دو نوازنده پشتیبان را به همراه آورده بود، با ایمون مک‌لافلین بسیار مورد توجه در کمانچه، ماندولین و آواز که مشغول پر کردن صحنه‌های صدا بودند. من به گروه فوق‌العاده کراول، The Cherry Bombs امیدوار بودم. این رضایت بخش بود، اما کامل نبود. بسیاری از آهنگ های او به درام و بیس نیاز دارند تا واقعاً رول شوند. به عنوان مهمان، مری گوتیه و به خصوص جیمی هریس، هارمونی های آوازی دیگری را ارائه کردند.
با این حال، البته کراول نقطه کانونی بود. اول اینکه صدای او نه تنها سالم بود، بلکه همان قدرتی را داشت که در جوانی داشت. اگرچه او متمرکز بود و زمان زیادی را با تماشاگران سپری نمی کرد. او اجازه داد آهنگ هایش حرف بزنند – و چه آهنگ هایی!
او با “East Houston Blues” شروع کرد و سپس مرواریدها را روی یک رشته گذاشت: “بی پروا”، “موارد موثر”، “راه دنیا”، “او دیوانه است برای ترک”، “اگر من نداشتم”. لاکی، «همه چیز به یکباره»، «هنوز تمام نشده»، «فصل باز قلب من» و در نهایت موفقیت‌های بزرگ «لوین لوئیزیانا در روز روشن»، «جول بلون» و «من نیستم» وقتی در مورد عنوان آهنگ صحبت می کنیم، کراول به تازگی 74 ساله شده است، او شاداب و خوش اندام به نظر می رسد، بنابراین امیدواریم که پس از آن مدت زیادی زنده بماند.
انتظارات من از کراول بالا بود، اما برآورده شد. این کنسرت نقطه برجسته TF24 بود و اکنون می توان به بسیاری از لحظات تاریخی که نام های جهانی در آن نقش داشته اند – نه تنها برای تزئین برنامه TF – بلکه خاطراتی ماندگار را برای مهمانان ما به ارمغان آوردند.
گیتار کراول اواخر برنامه با مشکل صدا مواجه شد و او مجبور شد برای مدت کوتاهی به پشت صحنه رفته و مشکل را برطرف کند. که باعث می شود امسال دوباره از صدابرداران و سایر کادر فنی تمجید کنم. وقتی متوجه آنها نمی شوید، کار آنها کاملاً انجام شده است.
فرد اغلب فراموش می کند که چگونه مشکلات پیچیده ای را حل می کنند و چند چیز ممکن است اشتباه پیش بروند. من در طول جشنواره حتی یک باگ نشنیدم و بررسی‌های صوتی که بین برنامه‌ها انجام می‌دهند حواس من را پرت نکرد. از طرفی متوجه شدم که کارکنان چه نبردهای سختی با وزش باد شدید و ابرها در صحنه Open Air داشتند. در نهایت می توانم لذت بردن از نورپردازی زیبا به خصوص در چادر 1 را توصیه کنم. (عکس بالا را ببینید)
