Maja Kjær Jacobsen، ویولونیست و آهنگساز، علیرغم اینکه نسبتاً جوان است، نوجوانی نیست. نزدیک به 20 سال است که از زمانی که در هنرستان موسیقی تحصیل کرده است، به طور جدی و جست وجوگر روی صحنه موسیقی فولکلور کار می کند و اکنون اولین انتشار خود را با نام خودش و با همراهی «سی اورکستر» محقق می کند. او را بیشتر به خاطر همکاری قبلی اش با ویولونیست دیوید بولانجر از کبک کانادا به یاد می آورند.
بنا بر گزارش‌ها، قصد او این است که در ریشه‌های خود غوطه‌ور شود و در عین حال برای فرهنگ‌ها و سنت‌های دیگر باز باشد. دومی، در میان دیگران، در ترکیب ارکستر با کلارینت/ساکسیفون، ترومپت، توبا، سنتور و سازهای کوبه ای ظاهر می شود. اسکاندیناوی با اروپای شرقی ملاقات می کند.
او می‌خواهد صدای معمولی را به چالش بکشد که او آن را “مردم نوردیک” توصیف می‌کند. یک مفهوم نظری که می‌توان در آن بحث کرد، اما ما آن را در همین جا رها می‌کنیم. حداقل چالش شنیده می شود.
Maja Kjær همچنین آرزو دارد که بیرون برود و الگویی برای سایر نوازندگان و آهنگسازان زن جوان باشد که می خواهند موسیقی آنها در معرض دید قرار گیرد. نشان دهید که امکان پذیر است. بلافاصله، او دری را باز می کند. بازبین می تواند به همکاران مشابه دیگری فکر کند که این را نشان داده اند، اما اکنون نباید او را به خاطر جاه طلبی های خوش نیتش مورد انتقاد قرار دهند.
موسیقی صرفاً دستگاهی در طول حدود 15 سال توسط خود ماجا کیار ساخته شد و به راحتی می توان گفت ایده ملاقات اسکاندیناوی و اروپای شرقی را محقق می کند. این ملودی بیشتر از سنت های سوئدی و تا حدی نروژی و کمتر از دانمارکی به نظر می رسد. احتمالاً مانند بسیاری از همکارانش، او با وابستگی بیشتر دانشجویان موسیقی محلی به موسیقی سنتی سوئد مشخص می شود.
سبک ویولن نوازی Maja Kjær رابطه با سوئدی را تایید می کند. به طور عامیانه، یک ویژگی “اسلاید” متمایز برای نت های تعریف کننده ملودی از نت های زیر وجود دارد. شخصیت فرعی کلی قطعات نیز به ملودی بودن سوئدی و نروژی اشاره دارد. از سوی دیگر، ترکیب غیرمعمول سازهای ارکستر، موسیقی را از موسیقی اسکاندیناوی می‌گیرد و هرکسی می‌تواند بنا به نظر خود آن را توصیف کند، اما این ترکیب مناسب موسیقی است.
او می خواست “چشم انداز موسیقی جدیدی برای الهام و چالش” ایجاد کند و به اعتبار او موفق شد. گفته می شود که او می خواهد “بخشی از یک جنبش بزرگتر به سوی دنیای موسیقی فراگیرتر و متنوع تر” باشد. یک جاه طلبی جالب و دوست‌داشتنی برای خلق موسیقی که از مرزها فراتر می‌رود که قبلاً هرگز نشنیده‌ایم. چه چیزی نمی تواند در دراز مدت منجر به آن شود؟
حالا Maja Kjær با “ارکستر خود” فعلاً به اینجا رسیده است و ممکن است با آن آشنا باشد. شاید ذکر این نکته ضروری نباشد که او می داند چگونه بغل کند، اما اکنون تمام شده است. آنچه او در آینده ارائه خواهد کرد ذاتاً غیرقابل پیش‌بینی است، اما اگر او با مفهوم موسیقی جهانی عمیق‌تر به ریشه‌های دانمارکی خود بپردازد، می‌تواند جالب باشد.
