چه چیزی ما انسانها را به هم پیوند میدهد و ما را وادار میکند به دنبال کسانی باشیم که شبیه ما هستند، نظرات، ظاهر، طنز و موارد دیگر را با ما به اشتراک میگذارند؟ اگرچه بسیاری از ما تئوری تنوع اجتماعی را تحسین می کنیم و معتقدیم که بهترین بحث ها، بهترین راه برای گسترش افق ها و بهترین راه برای جلوگیری از اختلافات زمانی است که افراد مختلف با هم ملاقات می کنند – احتمالاً با افراد همفکر احساس راحتی می کنیم.
البته در جشنواره Tønder، موسیقی نقطه تجمع مشترک ما است، اما بسیاری از گروههای جمعیتی به سختی در TF حضور دارند. اینها بخشی از سوالات و افکاری بود که در کنسرت های هولکامب ذهنم را مشغول کرد. در غیر این صورت، نه به این دلیل که موسیقی او افکار اجتماعی سیاسی و مردمشناختی را دعوت میکند – برعکس. این بسیار روان و شاد است، اما به هر حال بزرگترین موفقیت های Holcomb در حال حاضر حول این موضوعات می چرخد.
تور او “تور مردم خود را بیابید” نام دارد که از آهنگ فعلی او به همین نام نامگذاری شده است. یکی دیگر از آهنگ های موفق ترانه “خانواده” است، ارکستر او همسایه ها نام دارد و عنوان آخرین آلبوم او “غریبه ها دیگر نیست”. بنابراین مضمون خودش را پیدا کرد و پیام لایک پیدا کردن و به هم چسبیدن همه گیر شد که در مقدمه های او هم مشهود بود.
از نظر بصری، هولکامب سعی کرد کمی از آهنگ های شن و جلا دور شود و چندین آهنگ خود را به صورت سولو فولکلور با پایه سازدهنی ارائه کرد. یا استفاده از “ریشه” برای خواندن هارمونی محکم در اطراف یک میکروفون با گیتار آکوستیک و باس. اما موسیقی و تصویر او حاشیه چندانی ندارد.
در بازگشت به خانه در نشویل، او اخیراً یکی از آهنگهای خود را با ستاره کانتری و تنور وینس گیل ضبط کرده است، و آهنگهای ملودیک هولکامب نیز در چارتها ثابت هستند. او یک گروه کامل آورده بود، اما ناتان داگر، گیتار، و ریچ برینسفیلد، باس، نزدیکترین همسایههای او هستند.
هولکامب با ارسال یک تبریک ویدیویی، “اینجا با چند تن از نزدیکترین دوستانم هستم”، جلوی جمعیت متواضع را فعال کرد، و مستقیماً از صحنه به خانه پسرش رفت و حتی ما را به آواز خواندن دعوت کرد. اجرای بعدی او در فضای باز یک کپی پیست از کنسرت چادر 1 بود – درست تا رقص و انتخاب کلمه در مقدمه.