کنسرت سالگرد مورد انتظار و برنامه ریزی شده در مقابل تعداد بی سابقه تماشاگران در استیج تابستانی موفقیت آمیز بود. گویی «شهرهای» مختلف جشنواره، به‌ویژه مناطق کمپینگ و داوطلبان، برای ادای احترام به تاریخ موسیقی جشنواره Tønder، برای یک بار گرد هم آمده بودند.
ارائه منطقی و زمانی موسیقی تی اف در طول سالیان متمادی به میانگین بالای سنی مخاطبان مشروعیت می بخشد. حالا ما که جشنواره را دنبال کردیم می‌توانیم به بسیاری از خاطرات برگردیم. با کمی غرور، مقداری دلتنگی، احترام و تکریم، به بسیاری از شخصیت هایی که موسیقی ما را شکل داده اند ادای احترام شد. حتی آنهایی که اکنون فقط جای دائمی در خاطرات ما دارند. اگر خاطرات شکست خوردند، می‌توانیم به تدریج داستان را در Folkemusikarkivet در Jernbanegade تجدید کنیم.
کل کنسرت احتمالا توسط جسپر هنینگ پدرسن مدیریت می شد. روسکیلد در ژوئن و اسکاگن در جولای یکی دارد. اکنون Tønder یک جشنواره موسیقی در پایان ماه اوت خواهد داشت، زمانی که هوا نیز همیشه خوب است.” اینگونه بود که شروع جشنواره 50 سال پیش به نظر می رسید. رمان. احتمالا ما تنها کسانی نیستیم که از فروشگاه های این شهر حمایت کرده ایم. با خریدهای اضافی چتر، چکمه‌های لاستیکی و وسایل بارانی در طول سال‌ها، بسیار زیاد است.
ارکستر خانه ابتدا اجرا کرد. استعدادهایی مانند Kajsa Vala، Troels Skjærbæk، Kasper Simonsen، Nikolaj Busk، Harald Haugaard، Helene Blum و Sebastian Blum از تکنوازان بسیاری حمایت کردند.
برای نشان دادن پیشرفت موسیقی از زمان احیای مردمی دهه 1960، آلن تیلور کهنه کار با کمک جیکوب دینسن با «شهر پورتلند» و «بانجو من» شروع به کار کرد. آهنگ تام پکستون “The Last Thing On My Mind” تقریباً آهنگ امضای نیلز هاسگارد در نسخه دانمارکی او (به همراه Signe Svendsen) است.
با این حال، آهنگ به تدریج آنقدر کاهش یافت که تهدید به توقف شد. پول کربس و هانس تیسینک قبل از نوبت به موسیقی که تا حد زیادی مشخصه جشنواره بوده است، یعنی موسیقی ایرلندی/سلتیک، ریتم ها را کمی تقویت کردند. اولین بار توسط دوتایی انگلیسی/ایرلندی جین و شین و سپس خواننده مشهور و محبوب ایرلندی در دانمارک به نام النور شانلی معرفی شد.
حکایت ها و داستان هایی در مورد شروع و توسعه جشنواره و همچنین به لطف مدیریت قدیم و جدید جشنواره به خوبی آموختیم.
آلبین لی ملداو سوئدی سنت نمایش را با ساسکیا کورنلیس ورسویک معرفی کرد، ریک تامسن در یوتلند جنوبی به تفسیر میگو و گل کلم نیلز هاسگارد پرداخت. مری گوتیه و جیمی هریس، خواننده و ترانه سرای موسیقی آمریکایی را نمایندگی کردند. Sivert Høyem و Signe Svendsen نروژی ها Sweet Old World اثر لوسیندا ویلیامز را اجرا کردند و برادران Simon و Thomas Alstrup از گروه بسیار محبوب Jonah Blacksmith توسط پسر عموی آنها دینا Dánialsdóttir که خواننده اصلی گروه Northern Assembly است و ویولونیست جین همراه شدند. کلارک به دنبال آن ادای احترامی شایسته به خواننده و ترانه سرای کانادایی بروس گوترو (خواننده اصلی پیشین Runrig) که سال ها قبل از مرگ نابهنگامش در سال 2023 مهمان ارزشمندی بود، انجام شد.
ما کم کم با آهنگ Beyonce “Texas Hold'em” به زمان حال رسیدیم. عجب! پس از دو ساعت سوارکاری، کنسرت با نسخه النور شنلی و بسیاری از نسخه های ذکر شده از باب دیلن “برای همیشه جوان” به پایان رسید. ما مملو از تفکرات، تفکرات و هجوم تاریخ بودیم و اکنون زمان سوخت گیری و شروع فصل های جدید در تاریخ جشنواره Tønder فرا رسیده بود.
