شاید عنوان آخرین نسخه Mikael K، “Still Unrest” بر این نوازنده تأثیر گذاشته باشد، زیرا این یک Mikael K محتاط تر و همچنین مالیخولیایی بود که با گروه خود در مقابل یک کافه کامل Støj کنسرت اجرا کرد.
زمانی که یکی از گروه Per Vers شرکت کرد، گروه در شماره اول “Rejsegrammofon” “گسترش یافت”. سپس به عنوان مثال دنبال شد. آهنگ در مورد “جیم و لوئیز”، “دو زبان”، “سفر جاده” در مورد کارگران مهمان اوکراینی در شمال یوتلند، “Fra Aleppo” که در ابتدا برای یک سریال تلویزیونی نوشته شده بود. به دنبال آن “Båden” – یک آهنگ طلاق، “Kamæleon”، “Datsun” و یکی از شماره های کلاسیک Mikael K “Bukowski” در مورد یکی از میخانه های قهوه ای رنگ دنبال شد. سپس یک دوئت با یکی از آهنگهای معروف «کاپیتان هوا» اجرا شد، قبل از اینکه «مرد مصور» یکی از آنکورها باشد.
میکائیل کی، «نوازندگان روستایی» توانا، لیو وستر لارسن در ویولن و گروه کر، گست وینسنت در کیبورد و نوازنده بیس آنتون یوهانس هجل را با خود دارد، که آنتنهای ساز الکترونیکی ترمین را نیز با حرکات دست خود کنترل میکند.
اما این Mikael K است که با داستانها و آهنگهای آرام، حال و ظریف خود، که با طنز و هوس فراوان گفته و خوانده میشود، جریان را کنترل میکند. او همیشه روی صحنه بسیار ساده است، اما هم وزن و هم قدرت در اشعار او وجود دارد. اگرچه گالری شخصیتهای او معمولاً افراد عادی و اتفاقات روزمره هستند، اما او میداند چگونه با اشعار خود آنها را برای مخاطب زنده کند.