دیر کردن بهتر از هرگز! در اینجا اولین خوانندگی طولانی از یک نوازنده قدیمی و باتجربه خیابانی و سه نفرش است. در دهه 1970، مستر بی، با نام مستعار بو اوترستروم، با آهنگ های خود به کشور سفر کرد، چه به عنوان نوازنده یا با گروه “گرون فینگر”. 50 سال بعد اولین رکورد او را به دست می آوریم که در شماره افتتاحیه “When the Grass is Green” نام دارد. سه D احتمالاً مخفف “سه خانم” هستند و شامل سه نفر متشکل از Pia Boda، Kajsa Darre و Marie Wärme هستند که در میان چیزهای دیگر، در فلوت، باس و آکاردئون مهارت دارند.
تمام 11 آهنگ این آلبوم توسط خود اوترستروم نوشته شده است و همگی لحنی سبک و تابستانی دارند که بر شادی دانمارک و قدرت جادویی موسیقی تاکید دارد. فلوت مطمئن پیا بودا پروژه را روشن می‌کند، پروژه‌ای که به دور از چیدمان‌های ظریف، حرفه‌ای و مجلل است که گوش خراب کاردان موسیقی دانمارکی اغلب با استعداد است.
آهنگ عنوان دارای کر فراموش نشدنی “La-la-la-la” است و بهار و تابستان را با فلوت زیبا و تمیز و نواختن گیتار ریتمیک جشن می گیرد. آهنگ بعدی، “Vi maler byen rød med musik”، با جملاتی مانند: “او یک ویولونیست دیوانه است.” او با موسیقی خود شهر را قرمز می کند.» در اینجا موسیقی به عنوان محافظت در برابر انواع شیطنت ها مورد تاکید قرار می گیرد. چندین آهنگ در ستایش بهار، شب های روشن و عشق است. گاهی اوقات ملودی ها جذاب هستند و با سنت قدیمی خوانندگان مزرعه می خوانند. این به عنوان مثال در مورد شماره پایانی “کارت را پهن کردم” یا آهنگ عاشقانه “Ved Gåsetårnets Fod” صدق می کند. در آهنگ “چیکار میکنی؟” یک موضوع سیاسی به یک سوال مرتبط پرداخته می شود که آزادی و برابری واقعاً کجا رفته است.
وقتی Povl Dissing حدود 60 سال پیش شروع به کار کرد، تا حدی سلیقه خوبی را برانگیخت. او خواننده ای بدون صدا بود، خوش قیافه نبود، مستقیم بود و مثل میخ کج می خواند، تنها بخشی از عبارات ملایم نامه های خوانندگان و نقدهای آن زمان بود. با این حال، Dissing توانسته است به یک گنجینه ملی محبوب تبدیل شود که مرزهای موسیقی ما را گسترش داده و به ما کمک کرده است تا یاد بگیریم سبکی از موسیقی را دوست داشته باشیم که کیلومترها از درس های آواز کلاسیک فاصله دارد. خوشبختانه، موارد دیگری مانند Dissing وجود دارد. ما فقط باید به تام ویتس، میکائیل دایچ، سیمون تانگ، بو اورز یا الیاس اکسلسن فکر کنیم که سبک شخصی آنها دقیقاً نشانه اشرافیت آنهاست.
همین را شاید بتوان در مورد بو اوترستروم گفت که صدای آواز و تولیدش خاطرات گوشه ای از یک میخانه کوچک در روزهای گذشته را تداعی می کند، جایی که عاشقان شاد برای نوشیدن چند آبجو جمع می شدند و آهنگ هایی را که از صمیم قلب می دانستند به اشتراک می گذاشتند. با این حال، یک تفاوت مشخص وجود دارد، این که بو اوترستروم اغلب به طور کامل فالستو می خواند و زمانی که آهنگ هایش را برای آواز خواندن نیمه می خواند، از ریل خارج می شود. اشعار یادآور چیزی است که از مضامین سبک مدرسه ابتدایی بیرون آمد: “در مورد تعطیلات تابستانی خود بگویید” یا “موسیقی چیست؟”. در ازای آن، اوترستروم به خاطر دیدگاه روشن خود نسبت به زندگی، برخی آهنگ های جذاب و ارکستر کوچک خوش نواخته اش که به نظر به خوبی هماهنگ شده است، امتیاز می گیرد.
کمکی موسیقایی به Spil Dansk-Uge امسال. مشارکتی که مرزهای سنت آواز دانمارکی را جستجو می کند – به دوران گذشته که میخانه های قهوه ای معمول بودند و هر پرنده با منقار خود آواز می خواند. Otterstrøm خاطرات را زنده می کند، اما به سختی انتخاب واضحی برای یک شب عاشقانه با شریک زندگی شما است.
